
پیامبر عزیز ما، هیچ گاه به دنبال عیبهای مردم نبود. اگر هم عیبی از کسی می دید، هرگز درباره ی آن حرفی نمی زد و پیش این و آن، به بیان آن عیب نمی پرداخت. پیامبر مثل زنبور عسل بود.
میدانی فرق زنبور عسل و مگس چیست؟ این دو حشره خیلی با هم فرق دارند؛ یک از مهم ترین فرقهایشان این است که زنبور عسل همیشه دنبال گل و بوی خوش می رود و مگس دنبال یافتن زباله هاست.
آدم ها نیز بعضیها مثل زنبورند و بعضی مثل مگس.
گروه اول، همیشه خوبیها و صفات نیک مردم را می بینند؛ اما گروه دوم، فقط به دنبال عیبهای آنها هستند. این گروه، مرتب به دنبال عیب های مردم می گردند و وقتی هم عیبی را می یابند، به بیان آن عیب می پردازند. کنارشان که بنشینی، میبینی مدام از عیب های دیگران حرف می زنند. کارشان این است که پیش این و آن بروند و از بینی دراز فلان همسایه و لهجهی فلان بقال و قد کوتاه فلان رفیق سخن بگویند. این عادت زشت و ناپسند، باعث می شود که آنها هیچ وقت به فکر عیبهای خودشان نباشند و در راه بهتر شدن خود قدم برندارند.
پیامبر عزیز ما، هیچ گاه به دنبال عیبهای مردم نبود. اگر هم عیبی از کسی می دید، هرگز درباره ی آن حرفی نمی زد و پیش این و آن، به بیان آن عیب نمی پرداخت. پیامبر مثل زنبور عسل بود.