آدمهای مغرور وقتی وارد جلسه ای می شوند، توقع دارند در قسمت بالای جلسه، جایی به آنها داده شود. هرگز راضی نمی شوند در قسمت های پایین یا حتی میانی مجلس بنشینند. خیال می‌کنند که برایشان خیلی بد می‌شود اگر در قسمت های بالا به آنها جایی ندهند؛ حتی گاهی می روند و با تنگ کردن جای دیگران، جایی در قسمتهای بالا برای خودشان باز می کنند. غرورشان به آنها اجازه نمی‌دهد که خیلی راحت بروند و در جاهای خالی بنشینند.
پیامبر(ص) از این اخلاق‌ها نداشت. وقتی وارد جلسه ای میشد، می رفت و مثل بقیه ی مردم در هر کجا که جا بود، می نشست. بالا و پایین و وسط جلسه برایش فرقی نداشت.

او می دانست که ارزش هر کسی به ایمان، اخلاق و پرهیز کاری او است. می دانست که بالا نشستن یا پایین نشستن، ارزش کسی را بالا و پایین نمی‌برد. رسول خدا(ص) هرگز جای مخصوصی را برای خودش نشان نمی‌کرد. او خیلی راحت بود. هرجا که می شد، در همان جا می نشست.