ما انسان‌ها در زندگی به هم نیاز داریم و گهگاهی، چیزهایی را از هم به امانت می گیریم. گاهی کتابی از دوستمان به امانت می گیریم و گاهی هم او کتابی از ما به امانت می گیرد. گاهی ما ارّه‌ی همسایه را به امانت می گیریم و گاهی هم او یک ابزار برقی یا غیر برقی ما را به امانت می‌گیرد.

به امانت گرفتن کتاب، خودکار، چکش یا هر وسیله‌ی دیگری اشکال ندارد؛ اما اگر چیزی را به امانت گرفتیم، باید آن را سر وقت و البته صحیح و سالم به صاحبش برگردانیم. باید مواظب باشیم که آن وسیله‌ی امانتی خراب نشود یا بیش از اندازه پیش ما نماند؛ حتی اگر یک وسیله‌ی ارزان قیمت را نیز به امانت گرفتیم، باید امانت دار باشیم و آن را صحیح و سالم و در زمان خودش به صاحبش برگردانیم.

حضرت محمد(ص) خیلی امانت دار بود؛ به همین دلیل حتی سالها قبل از آنکه به پیامبری برگزیده شود، مردم به او “محمد امین” می گفتند. اگر یک نخ و سوزن امانتی نیز در دست پیامبر (ص) بود، حضرت از آن به خوبی نگهداری می کرد و آن را به موقع، به دست صاحبش می رساند.