بعضی ها انگار از همه طلبکارند. همیشه در حال سرزنش مردم و ایراد گرفتن از این و آن هستند. به مادرشان ایراد می گیرند که چرا فلان غذا را نپخته یا چرا در فلان غذا فلان چیز را کم یا زیاد ریخته است. به پدرشان اعتراض می کنند که چرا فلان وسیله ی گران قیمت را برای خانه خریداری نمی کند. سر دوستشان داد می زنند که چرا برای رفتن به فلان جا همراهی اش نکرده است. آنها از هیچ کس راضی نیستند و همیشه حق را به خودشان می دهند. هر کاری هم بکنی که راضی شوند و این قدر الکی ایراد نگیرند و سرزنشت نکنند، فایده ای ندارد که ندارند.

اینها با این کارشان، همه را از خودشان می رنجانند و دوستانشان را کم کم از دست میدهند. واقعا هم دوستی با چنین کسانی خیلی سخت است.

پیامبر عزیز ما اصلا اهل ایراد گرفتن از دیگران نبود و دیگران را سرزنش نمی کرد. یکی از یاران پیامبر(ص) در این باره می گوید: «من هفت سال به خانه ی پیامبر(ص) رفت و آمد داشتم و در برخی کارها به رسول خدا(ص) کمک می کردم؛ اما به یاد ندارم که حتی یک بار هم به من گفته باشد: “چرا فلان کار را نکردی؟” او حتی برای یک بار هم از من ایراد نگرفت و حتی یکبار هم سرزنشم نکرد.»