تشویق، یکی از راه‌های موثر در تعلیم و تربیت

یکی از روشهای مؤثر در تعلیم و تربیت روش تشویق فراگیر است که در جای خود بررسی شده و همواره مورد استفاده مربیان و معلمان قرار می گیرد. هر چند این روش، یک روش کلی در باب تعلیم و تربیت است، ولی در فرآیند آشناسازی کودکان با اهل بیت (علیهم السلام)، می توان از آن […]

یکی از روشهای مؤثر در تعلیم و تربیت روش تشویق فراگیر است که در جای خود بررسی شده و همواره مورد استفاده مربیان و معلمان قرار می گیرد. هر چند این روش، یک روش کلی در باب تعلیم و تربیت است، ولی در فرآیند آشناسازی کودکان با اهل بیت (علیهم السلام)، می توان از آن کمک گرفت؛ زیرا ساختار عاطفی و روانی آدمی به گونه ای است که نیاز به تشویق و تحسین دارد. اگر در برابر کاری که انجام می دهد یا چیزی که فرا می گیرد مورد توجه و تشویق قرار گیرد، بدون تردید ادامه آن کار برایش خوشایند و لذت بخش جلوه می کند و در نتیجه آن را به راحتی ادامه می دهد.

 

این نیاز که از گرایش های فطری انسان است از دوران کودکی آشکار می شود و در سراسر زندگی وجود دارد. میل به ستایش و تشویق دیگران که از هنگام کودکی بروز پیدا می کند در پیشرفت و موفقیت فرد تأثیر فراوان دارد و این میل فطری باید پاسخ داده شود؛ از اینجاست که هر کودک یا بزرگسالی که در برابر موفقیت یا انجام کار نیکی مورد تشویق و تأیید اطرافیان قرار می گیرد بسیار مسرور و خوشحال دیده می شود.

خوب است در آشناسازی کودکان با اهل بیت (علیهم السلام) از این روش استفاده شود، چنان که در قرآن کریم نیز فراوان بهکار رفته است. از این رو، لازم است که مربیان به خصوص والدین از این روش در فرآیند آشناسازی کودکان با اهل بیت (علیهم السلام) استفاده کنند. البته، تشویق را می توان به دو روش زبانی (مانند آفرین، بارک الله، احسنت …) و عملی (مانند، هدیه دادن، خرید اسباب بازی، شیرینی…) انجام داد که هر کدام تأثیر خاص خود را دارد.

نویسنده این مطلب :

جعفری

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما