
افراد کودکآزار معمولا شامل طیف وسیعی از افراد میشوند. والدین، معلم، مربی یا دوستان خانوادگی میتوانند کودک را مورد آزار قرار دهند. گاهی، افراد کودکآزار، نشانههای رفتاری خاصی دارند. مثلا والدینی که کودکان خود را مورد آزار قرار میدهند، ممکن از از سایر والدین و همسایههای خود دوری کنند. در فعالیتهای مدرسه شرکت نمیکنند یا […]
افراد کودکآزار معمولا شامل طیف وسیعی از افراد میشوند. والدین، معلم، مربی یا دوستان خانوادگی میتوانند کودک را مورد آزار قرار دهند. گاهی، افراد کودکآزار، نشانههای رفتاری خاصی دارند. مثلا والدینی که کودکان خود را مورد آزار قرار میدهند، ممکن از از سایر والدین و همسایههای خود دوری کنند. در فعالیتهای مدرسه شرکت نمیکنند یا تمایلی به صحبت کردن دربارهی مشکلات رفتاری کودکانشان ندارند.
بزرگسالانی که از کودکان سوء استفاده میکنند، معمولا از آشنایان کودک هستند. به ندرت افراد کودکآزار، سوژههای خود را به طور تصادفی انتخاب میکنند. فرد کودکآزار معمولا این رابطه را به عنوان یک راز بین خود و کودک نگاه میدارد و به کودک هشدار میدهد که در صورت مطلع کردن دیگران از این موضوع، ممکن است به او آسیبی برسد یا به دردسر بیفتد. اکثر افراد کودکآزار در کودکی مورد اذیت و آزار جنسی یا جسمی قرار گرفتهاند.
نشانههای سواستفاده از کودکان
نشانه های کودک آزاری گاهی اوقات فرق گذاشتن بین خراشیدگیها و آسیبهای عادی دوران کودکی و خشونتهای ناشی از سواستفاده از کودکان بسیار سخت است. برخی از علائم سواستفاده از کودکان عبارت است از:
غمگین یا عصبانی بودن کودک
کودکانی که مورد آزار جسمی یا جنسی قرار گرفتهاند معمولا رفتارهایی مانند خشم یا ترس شدید را از خود نشان میدهند. این کودکان افسرده هستند. عزت نفس آنها پایین است. کودکانی که افسردگی بیشتری دارند، ممکن است به خودکشی فکر کنند یا دست به خودکشی بزنند. عدهای از کودکان ممکن است دچار کابوسهای شبانه شوند.
رفتارهای مخاطره آمیز
عدهای از این کودکان ممکن است باعث اختلال در کلاس درس شوند. ممکن است علاقهی خود را به کارهایی که قبلا انجام میدادند یا به آن علاقه داشتند، از دست دهند. عدهای هم ممکن است در کلاس درس تمرکز نداشته باشند. مصرف مواد مخدر، الکل یا رفتارهای خلاف اخلاق در آنها هم مشاهده شده است.
عدهای دیگر ممکن است به این شیوه عمل نکنند. مثلا بعد از مدرسه به خانه برنگردند یا خودشان را مشغول فعالیتهایی کنند که تا جای ممکن آنها را از فرد کودکآزار دور نگاه میدارد. البته مشاهدهی این نشانهها در کودک، حتما به معنای مورد آزار قرار گرفتن آنها نیست. کودکان ممکن است در برابر شرایط استرسزا مانند جدایی والدین از یکدیگر، نقل مکان، از دست دادن یکی از اعضای خانواده یا دوستشان، این رفتارها را داشته باشند.
اقدامات ضروری
سواستفاده از کودکان در صورت شک به مورد سواستفاده قرار گرفتن از کودکان، فورا با پلیس، مراکز حمایت از کودکان در محل زندگی خود، بیمارستان یا مرکز فوریتهای پزشکی تماس بگیرید. در هر شرایطی، رسیدگی به وضعیت کودک در اولویت قرار دارد. میتوانید هنگام تماس با این مراکز، خودتان را معرفی نکنید.
اگر فکر میکنید کودکتان مورد آزار قرار گرفته است یا ممکن است مورد آزار قرار بگیرد، تا جایی که ممکن است کودک را از فرد آزاردهنده دور نگه دارید. سپس با یک دوست مورد اعتماد یا یک متخصص سلامت روان تماس بگیرید. درصورتی که فرد کودکآزار، پرستار یا مراقب فرزند شما است، کودک را تا زمان اطلاع مقامات از او دور نگاه دارید. هرگز فرد کودکآزار را تهدید نکنید یا خودتان قانون را در مورد او اجرا نکنید. اجازه دهید سیستمهای قضایی و حقوقی به این موضوع رسیدگی کنند.
متخصصان اطفال توصیه میکنند، کودکان مشکوک به آزار جنسی هر چه سریعتر باید به بیمارستان منتقل شوند تا اقدامات درمانی اولیه روی آنها انجام شود. کودکانی که مورد آزار جسمی، جنسی یا روانی قرار گرفتهاند، نیاز ضروری به مشاوره و روانشناسی دارند. همهی سوظنها دربارهی سواستفاده از کودکان ممکن است درست نباشد، اما تمام شکها در این مورد، نیازمند اقدام و توجه فوری هستند. سواستفاده از کودکان میتواند آثار نامطلوبی روی سلامت روان آنها داشته باشد. سواستفاده از کودک نباید به قیمت نابودی آینده او تمام شود. شناسایی به موقع و برخورد مناسب و اصولی با کودکآزاری میتواند در این زمینه سرنوشتساز باشد.