بدون شک انسان تشنه ی محبت است و محبت، از اساسی ترین نیازهای اوست. کودک نیز – که انسان کوچکی است – بیش از بزرگان نیاز به محبت دارد. او همان گونه که به غذا احتیاج دارد، به محبت و نوازش نیز نیازمند است. کودک نمی فهمد در کاخ زندگی می کند یا در کوخ […]
بدون شک انسان تشنه ی محبت است و محبت، از اساسی ترین نیازهای اوست. کودک نیز – که انسان کوچکی است – بیش از بزرگان نیاز به محبت دارد. او همان گونه که به غذا احتیاج دارد، به محبت و نوازش نیز نیازمند است. کودک نمی فهمد در کاخ زندگی می کند یا در کوخ ولی به خوبی می فهمد که محبوب دیگران است یا نه؟
نیاز به محبت نه تنها در انسان بلکه در برخی حیوانات نیز مشاهده می شود هر چند این نیاز در انسان شدید و در کودک شدیدتر است. او با احساس محبوبیت می تواند آرام و راحت به رشد و نمو خویش ادامه دهد. ضمن این که محبت در امر تربیت نیز بسیار مؤثر است.
محبت به کودک از دیدگاه اسلام اهمیت زیادی دارد و پیشوایان دینی سفارش های فراوانی به آن نموده اند. از آن جایی که اولین سرپرست کودک، خانواده به ویژه، پدر و مادر هستند، لازم است به این نیاز کودک توجه ویژه داشته باشند و بدانند که پاسخ گویی صحیح به این نیاز، پایه و اساس تربیت کودک را تشکیل می دهد. در واقع ارضای این نیاز در وجود کودک باعث آرامش و سلامت روانی و امنیت خاطر او می گردد. به دلیل نقش تأثیرگذار محبت در تربیت کودک، پیشوایان دینی توصیه های فراوانی به آن نموده اند، چنان که پیامبر اکرم (ص) درباره ی محبت به کودک فرمود: «کودکان خود را دوست بدارید و با آن ها مهربان باشید… .»
در بیان نورانی از امام صادق(ع) محبّت به کودک عامل دریافت رحمت پروردگار معرّفی گردیده، چنان که می فرماید: «خداوند بنده اش را به واسطه ی شدّت محبّتی که به فرزندش دارد، مورد رحمت قرار خواهد داد.»
نویسنده این مطلب :
