آوریل 29
بازدید : 7761
عکس : وحید احمدی - تسنیم
نظرات : بدون دیدگاه
بهانه های کودکان برای پیچاندن مدرسه

وقتی بچه ها می خواهند در خانه بمانند و مدرسه نروند، برای این کارشان بهانه می آورند، مانند احساس ناخوشی و یا شکایتهای جسمی بی اهمیت (سردرد و شکم درد یا درد قلبی)، پدر و مادرها نگران می شوند. بیشتر بچه هایی که در سنین ۵ تا ۷ سال و یا ۱۱ تا ۱۴ سالگی […]

وقتی بچه ها می خواهند در خانه بمانند و مدرسه نروند، برای این کارشان بهانه می آورند، مانند احساس ناخوشی و یا شکایتهای جسمی بی اهمیت (سردرد و شکم درد یا درد قلبی)، پدر و مادرها نگران می شوند. بیشتر بچه هایی که در سنین ۵ تا ۷ سال و یا ۱۱ تا ۱۴ سالگی هستند، این حالتها را دارند. یعنی بچه هایی که وارد دبستان و یا مدرسه راهنمایی می شوند. این کودکان از ترس اینکه امنیت‌شان با ترک خانه و والدین به خطر بیفتد، نگرانند.

 

پدر و مادرها نمی توانند خود را با این ترس بچه ها و این که فرزندانشان به مدرسه نروند، سازگار کنند و این حالت برای آن ها دردسرهای زیادی را ایجاد می کند، ولی این حالت ها به راحتی و با کمک حرفه ای در پزشکان قابل درمان است.

 

چه وقت این حالت ها پیش می آید؟

 

معمولاً وقتی بچه ها مدتی در خانه هستند، مانند تعطیلات آخر هفته، تعطیلات تابستانی و یا دوره نقاهت بیماری که به پدر و مادرها نزدیکترند و ارتباط بیشتری با آن ها دارند و یا به دنبال از دست دادن عزیزی و یا انتقال از مدرسه ای دیگر و یا خانه ای دیگر این حالت ها پیش می آید.

 

کودک از سردرد، گلودرد و یا شکم درد شکایت می کند و درست زمانی که می خواهد به مدرسه برود، به محض این که پدر و مادر به بچه می گویند که به مدرسه نرود و بچه در خانه می ماند، ناخوشی از بین می رود و فردا صبح قبل از رفتن به مدرسه، دوباره بچه ناخوش می شود. بعضی بچه ها فقط نمی خواهند که خانه را ترک کنند و اظهار ناخوشی نمی کنند. این بچه ها حالت های دیگری نیز دارند، مانند:

 

احساس ناامنی در یک اتاق، به تنهایی، نگرانی بیش از حد در باره آسیب هایی که به خود یا به پدر و مادرشان برسد، داشتن مشکل در به خواب رفتن، کابوس دیدن، ترس بیش از حد و بی مورد از جانوران، غول، دیو و چیزهای مشابه و یا خودساخته، ترس از تاریکی، اضطراب شدید از رفتن به مدرسه؛ چنین ترس هایی در کودکانی که اختلالات اضطرابی جدایی دارند، دیده می شود.

 

اثرات بالقوه درازمدت مانند (اختلالات اضطرابی بزرگسالان) برای کودکی که دائماً می ترسد و از مراقبت پزشکی برخوردار نیست، زنگ خطر جدی و آسیبهای جبران ناپذیری به کودک می زند. وقتی کودک از مدرسه و دوستانش برای مدت طولانی جدا می شود، مشکلات آموزشی و اجتماعی جدی پیدا می کند.

 

کودک و والدین می توانند از یک روانپزشک کودکان بهره گیرند تا به آن ها کمک کند و سریعاً کودک را به مدرسه و دیگر فعالیت‌ های مهم و روزمره اش بازگرداند. ترس مربوط به ماندن در مدرسه نیست، بلکه از ترک خانه به عنوان یک محیط امن ناشی می شود. در نتیجه اگر بچه به مدرسه برود و مدتی در آنجا بماند، آرام می شود. در کودکان بزرگتر و یا نوجوانان، نرفتن به مدرسه نشان از مشکل جدی تری دارد و به درمان بیشتری نیاز دارد.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما