اگر در سنین کودکی موقعیت‌های لازم برای کسب تجربه‌های حرکتی و تکرار و تمرین آن‌ها فراهم نشود، ممکن است کودک هرگز فرصت تصحیح و تکمیل الگوهای حرکات بنیادی را پیدا نکند. به همین دلیل یادگیری هر نوع مهارت ورزشی در سنین بالاتر با کندی انجام خواهدشد.

ورزش نباید فقط به رشد و تکامل قوای جسمانی محدود نشود، بلکه باید تمامی ابعاد شخصیت کودک اعم از عاطفی، روانی، اجتماعی و غیره را در برگیرد. تربیت بدنی و ورزش اگر به درستی برنامه‌ریزی شود، دانش‌آموزان را در یادگیری تمامی دروس یاری می‌دهد.

ورزش باید بتواند از طریق فعالیت‌های جسمانی و تمرین‌ها و ورزش‌های مختلف، رشد و توسعه قوای بدنی، توانایی‌ها و استعدادهای ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان را تسهیل کند.

ورزش، کسب مهارت و موفقیت اعتماد به نفس شخص را افزایش می‌دهد. به کودکان می‌آموزد که چگونه محرک های آنی را در خود کنترل کنند و این توانایی نه تنها در ورزش که در مناسبات اجنماعی نیز مفید خواهد بود.همچنین به یافتن دوستان تازه کمک می‌کند. ورزش کردن، به کودک می‌آموزد که قوانین را رعایت کرده و منصفانه عمل کند.