۴ آموزش اساسی به کودکان

کلاس اوّل تربیت و آموزش انسان در خانواده است و کودک دروس اولیه زندگی را از پدر و مادر و اطرافیانش فرامی گیرد.

حق آموزش فرزندان، شامل آموزش خواندن و نوشتن، آموزش نظامی، آداب غذا خوردن و آموزش علوم و معارف اسلامی است.

 

۱. آموزش خواندن و نوشتن:

یکی از حقوق فرزند به پدر، بهره مند شدن از نعمت خواندن و نوشتن است. برای ادای این حق یا خودِ پدر باید به این کار اقدام کند و یا هزینه ای صرف آموزش فرزندش نماید، تا جایی که امیرالمؤمنین (ع) در روایتی از پدران خواسته است که فرزندان خویش را به علم آموزی و دانش اندوزی وادار کنند.

 

۲. آموزش نظامی:

یکی از اهداف جامعه اسلامی، حفظ توان و استعداد رزمی و دفاعی در برابر دشمنان است؛ زیرا خطر تهاجم نظامی دشمن همیشه وجود دارد و به تعبیر قرآن کریم، آنها پیوسته با شما می جنگند تا اگر بتوانند، شما را از دینتان برگردانند. پیامبر(ص) می فرماید: حق فرزند بر پدر آن است که او را با کتاب خدا آشنا سازد و تیراندازی و شنا بیاموزد؛ امام علی علیه السلام نیز روایتی از نبی مکرم اسلام(ص) نقل می کند که شنا و تیراندازی را به فرزندان خود بیاموزید.

 

۳. آموزش آداب غذا خوردن:

از دیگر وظایف والدین، آموزش آداب غذا خوردن است که در آموزه های اسلامی به آنها اشاره شده است. مانند شستن دست ها پیش از نشستن بر سر سفره، چهار زانو نشستن، گفتن بسم الله الرحمن الرحیم پیش از آغاز به خوردن، کوچک برداشتن لقمه غذا و پرهیز از پرخوری.

 

۴. آموزش علوم و معارف اسلامی:

آگاهی های دینی درست و متناسب با نیازهای کودکان و نوجوانان، نقش مهمی در سرنوشت آنها دارد. از این رو والدین وظیفه دارند مسائل دینی و احکام مذهبی را در زمان مناسبِ آن به فرزندان خود بیاموزند. در آموزه های اسلامی مراحل آموزش مسائل دینی مرحله بندی شده و براساس آن والدین موظف اند پیش از آنکه فرزندشان به سن بلوغ برسد، با شیوه های مختلف تربیتی، او را با فریضه های دینی آشنا سازند.

 

کلاس اوّل تربیت و آموزش انسان در خانواده است و کودک دروس اولیه زندگی را از پدر و مادر و اطرافیانش فرامی گیرد. از این رو، اگر زبان والدین عربی باشد، کودک به زبان عربی آشنا می شود، و اگر فارسی باشد، به زبان فارسی و اگر ترک باشد به زبان ترکی …

 

اگر خانواده اهل ساز و دهل و ترانه و تصنیف باشند، کودک از همان خردسالی به طور نهادی آن ها را می آموزد. و اگر اهل نماز و دعا و عبادت باشند، باز روی قانون تبعیت کوچکتر از بزرگتر، مُهر را از مقابل والدین برداشته و به تقلید از آن ها خم و راست می شود و می بوسد؛ اگر والدین اهل فحاشی و دشنام باشند او نیز دشنام و فحاشی می آموزد.

 

اگر اهل بی بندوباری و هرزگی در سخن و رفتار باشند، او نیز به همان شیوه بارخواهد آمد. خلاصه چشمان درخشان کودکان شب و روز حرکات پدر و مادر و روابط آن ها را می نگرند و گوش های حساس آنان، مانند یک دستگاه گیرنده قوی و مجهز مواظب حرکات و سکنات آن هاست؛ بر این اساس ناگفته پیداست که اگر کانون خانواده گرم و دوستانه باشد و پدر و مادر و اعضای دیگر خانواده، دارای روابط خوب و صمیمانه ای باشند، معمولاً کودکانی سالم، با شخصیتی مثبت و فعال در آن پا به عرصه جامعه خواهند گذاشت؛ و گرنه افرادی بی بندوبار و لاابالی، بزهکار و بی دین و … وارد عرصه جامعه شده و چون خود مفسدند، فساد بارمی آورند. در این نوشتار مختصر برخی از آثار مثبت و منفی را که محصول روابط والدین در کانون خانه و خانواده است را ضمن بیان ویژگی های ارتباط سالم، مورد بررسی قرار می دهیم.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما