
هنگامیکه با کودک روبهرو میشوید سعی کنید با او برخورد مثبت داشته باشید از کلمهها و عبارتهای تشویق آمیز استفاده کنید و به دنبال نقاط مثبت او باشید نه عیبجویی و ایراد گرفتن از او. مفهوم اصل برخورد مثبت و مثبت فکر کردن این است که کودک را تشویق کنید، نکات مثبت او را ببینید […]
هنگامیکه با کودک روبهرو میشوید سعی کنید با او برخورد مثبت داشته باشید از کلمهها و عبارتهای تشویق آمیز استفاده کنید و به دنبال نقاط مثبت او باشید نه عیبجویی و ایراد گرفتن از او. مفهوم اصل برخورد مثبت و مثبت فکر کردن این است که کودک را تشویق کنید، نکات مثبت او را ببینید و یادآور شوید، داناییهای او را مد نظر داشته باشید و در مقابل از سرزنش کردن و خجالت دادن او پرهیز کنید.
برای مثال زمانیکه کودک رفتار نامطلوبی از خود بروز میدهد، هنگام صرف صبحانه، لیوان چای را میریزد یا هنگام حمل گلدانی، آن را میاندازد، از تنبیه کردن و سرزنش کردن او جداً خودداری کنید، به او توهین نکنید، حرفهای زشت نزنید، نفرین نکنید، یا به او نگویید: «تو دیگر بچه نیستی!!» زیرا که او «بزرگ هم نیست!!» اینگونه برخوردها و گفتن این نوع جملهها موجب پیدایش اضطراب و فشار روانی در درون کورک میشود که بعداً به شکل ناهنجاریهای رفتاری ظاهر میگردد.
به جای همه این حرفها و برخورد نامطلوب، به او بگویید: «همه ما گاهی اشتباه میکنیم، میدانم تو قصدی نداشتهای» و با طرح سؤال یا سؤالهایی ساده، دلیل انجام آن رفتار نامطلوب را جویا شوید: «پسرم میتوانی بگویی چرا آن کار را انجام داری؟»، «دخترم ممکن است بگویی چطور شد که آن رفتار را کردی؟» همواره این نکته را به خاطر بسپارید که «مسئله، یک طرف و شیوه برخورد با مسئله طرف دیگر قرار دارد». مفهوم این جمله این است که با یک مسئله واحد میتوان به طرق گوناگون برخورد کرد که هر کدام پیامدهای متفاوتی را به دنبال خواهد داشت.
یک مادر یا پدر توانا و دانا کسی است که هنگام بروز یک مسئله، با شکیبایی و متانت به دنبال روش برخورد مطلوب و درست باشد. چه بسا که یک برخورد مطلوب با مسئله در یک فضای صمیمانه و محرمانه، مانند طرح یک سؤال، فارغ از هرگونه پیش داوری، به حل شدن مسئله منجر شود. اجازه دهید برخورد شما با کودک، خوشایند باشد و یک خاطره مطلوب ایجاد کند. اجازه دهید دیدار شما برای کودک «آرامش بخش» باشد نه «اضطراب آفرین».
نکته شایان توجه این است که در بدترین انسانها، آن قدر خوبی هست و در بهترین انسانها آن قدر بدی هست که از چشم ما پنهان ماندهاند. لذا شایسته نیست در جستجوی خطاهای کودک یا نوجوان باشید. زیرا که، هر کس از ظن خود شد یار من. قضاوتها در اکثر موارد پایههای ارزشی دارند. بنابراین همواره با برخورد مثبت با کودک یا نوجوان به او نزدیک شوید و سعی کنید با نگرش مثبت توانایی های او را مورد توجه قرار دهید.