تا زمانی که خانواده کودک اتیستیک، بیماری کودک خود را نپذیرد امیدی برای تلاش در راستای بهبودی کودک به دست نخواهد آورد. در تعریف اتیسم باید گفت که یک اختلال عصبی – رشدی است که پیش از سه سالگی به وجود آمده و تا آخر عمر همراه با فرد است. اتیسم بیماری نیست بلکه یک ویژگی است که نیاز به سنجش به‌موقع و آموزش و پرورش دارد.

معمولا بچه‌های اتیستیک دارای اختلال گوارشی و متابولیسمی هستند، این درحالی است که بسیاری از ویژگی‌های بیماری آن‌ها با هم متفاوت است و ویژگی‌های فردی گوناگونی دارند. این کودکان به دو دسته تقسیم می‌شوند یک دسته کودکانی با عملکرد پایین که برای کوچکترین مسائل زندگی نیاز به آموزش دارند و کودکانی با عملکرد بالا که شباهت زیادی به بچه‌های عادی دارند.

به‌ طور مجموع کودکان اتیستیک سه ویژگی مشترک دارند. می‌توان از روی این ویژگی‌ها بیماری این کودکان را شناسایی کرد. از جمله این ویژگی‌ها داشتن الگوهای رفتاری تکراری مانند: بال‌بال زدن و درگیری با یک اسباب‌بازی که ساعت‌ها به طول می‌انجامد، دومین ویژگی مشکل ارتباطی است که از مهمترین چالش‌های زندگی این کودکان است.

همچنین این افراد در زمینه کلامی و غیرکلامی دارای مشکلاتی هستند، در واقع نمی‌توانند به درستی صحبت کرده و یا حتی گاهی تنها جملاتی را به صورت طوطی‌وار بیان می‌کنند. در زمینه غیرکلامی نمی‌توانند مفهوم خود را توسط زبان بدن منتقل کنند. ویژگی دیگر این کودکان، اختلال در رفتار اجتماعی است درواقع این افراد هنجار و قوانین اجتماعی جامعه را درک نکرده و آنچه در ذهن خود دارند در رابطه با دیگران به کار می‌گیرند.

این کودکان آداب معاشرت را نمی‌توانند درک کنند. برای رفع این مشکل، نیاز به آموزش‌های کافی دارند. در رابطه کلامی با این کودکان، آنچه باید به آن توجه کرد آرام و شمرده صحبت کردن و همچنین استفاده از جملات کوتاه است.

نخستین چیزی که کودک اتیستیک می‌خواهد به اطرافیان خود منتقل کند این است که من یک کودک هستم. این کودکان ویژگی دیگری به غیر از این بیماری دارند.  دومین مساله‌ای که کودک مبتلا به اتیسم نیاز دارد به آن توجه شود این است که حواس وی هماهنگ نیست برخی از افراد یا کم‌حسی و برخی بیش‌حسی دارند. این فرد نمی‌توانند تفاوت میان نمی‌توانم و نمی‌خواهم را درک کند تفکر این کودکان عینی بوده و در واقع کودک مبتلا اتیسم، مغزی کاملا بصری دارد.

کودک مبتلا به اتیسم نیاز دارد تا برقراری ارتباط اجتماعی دارد. نکته دیگر این است که نیازمند است در تعاملات اجتماعی یاری شود. در واقع کودک نمی‌تواند همدلی را درک کند. نکته دیگر این است که این کودکان مفهوم استعاره، کنایه، ضرب‌المثل را درک نمی‌کنند. در مورد شیوع اتیسم باید گفت که یک و نیم درصد از افراد جامعه جهانی اتیسم دارند. یعنی در ایران بین ۸۰۰ هزار تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر مبتلا به اتیسم وجود دارد.