یادگیری در انسان می تواند بخشی از فرایند تحصیل، توسعه فردی، و تمرینات باشد که ممکن است هدفمند یا به وسیله انگیزش انجام شود. یادگیری ممکن است خودآگاه یا ناخودآگاه انجام شود. یادگیری اینکه یک رویداد ناگوار، فرارناپذیر است و نمی شود از آن پیشگیری کرد. شواهدی وجود دارد که در انسان، در هنگام جنینی یادگیری در ۳۲ هفته پس از باروری شروع می شود، که گویای این می تواند باشد که دستگاه عصبی مرکزی به اندازه ی کافی توسعه یافته است و آماده است تا حافظه شروع به کار کند. دختران و پسران در یادگیری در تمام زمینه ها نمیتوانند یکسان باشند. تفاوت هایی بین آنان وجود دارد که به شرح زیر است:

۱) دوران خردسالی:

۹۹ درصد از تکلم دخترها تا سن سه سالگی قابل فهم است. اما ۹۹ درصد تکلم پسرها تا سن چهارسال و نیم قابل فهم می باشد. دخترها، بعد از این که توانستند بایستند کمتر مایل به این سو و آن سو رفتن می شوند. اما پسرها، پس از این که یاد گرفتند بایستند بیشتر از دخترها مایل به حرکت و جست و خیز می باشند. در دخترها، در سن سه سالگی بافت های چربی بیش از بافت های عضلانی وجود دارند. اما در پسرها، عضلاتشان بیشتر از دخترها به چشم می خورد. دخترها، در بازی و خانه سازی بیشتر خانه های طویل و کم استقامت میسازند. اما پسرها، در بازی و خانه سازی معمولا دوست دارند خانه های بلند بسازند تا حدی که واژگون شود.

دخترها، در محیط بازی معمولا همراه بقیه دختران بازی می کنند و تازه واردها را هم می پذیرند. اما پسرها، بیشتر مستقل بازی می کنند و تازه واردها را به شرطی می پذیرند که بتواند خودش را اثبات کند. دخترها، احساساتشان را با کلمات بیان می کنند. اما پسرها، احساساتشان را در رفتارشان نشان می دهند.

۲) سال های اول تا سوم دبستان:

دخترها، برتری در حس شنوایی و دید در تاریکی دارند. اما پسرها، برتری در بعضی کارهای بینایی در روشنایی دارند. دخترها، زودتر و بهتر خواندن را فرا می گیرند. اما پسرها، در فراگیری خواندن بیشتر طول می دهند. دخترها، برتری در آزمون های شفاهی دارند. اما پسرها، برتری در آزمون های تستی دارند. دختر ها، ۷۰ درصد از کودکان بیش فعال را تشکیل می دهند. اما پسرها، ۹۵ درصد از کودکان بیش فعال را تشکیل می دهند.

۳) سال های آخر دبستان:

دخترها، زبانهای خارجی را بهتر می آموزند. اما پسرها، نقشه ها را بهتر می خوانند و مسیرها را بهتر پیدا می کنند. دخترها، بیشتر به روابط انسانی تکیه دارند. اما پسرها، بیشتر به فعالیت و مکاشفه تمایل دارند. دخترها، مسائل ریاضی را به کمک حرف زدن حل می کنند. اما پسرها، در حل مسائل ریاضی با کسی صحبت نمی کنند. دخترها، یک برنامه تلویزیونی را با حوصله وبه مدت طولانی تری نگاه می کنند. اما پسرها، هنگام تماشای تلویزیون بیشتر از این کانال به آن کانال می روند.

۴) دوره ی راهنمایی:

دخترها، ترشح استروژن فعالیت مغز را تقویت می کند و به تمرکز بیشتر کمک می کند. اما پسرها، ترشح تستوسترون باعث تقویت حال پرخاشگری می گردد و موجب رشد جسمی با نسبت ۴۰ درصد پروتئین و ۱۴ درصد چربی می شود. دخترها، وقتی در کلاس ساکت هستند معمولا آرامش دارند. اما پسرها وقتی در کلاس پرحرفی می کنند احتمالا در پی جلب توجه هستند. دختر ها، احتمال مردودی آنان ۵۰ درصد کمتر از پسرهاست. اما پسرها، احتمال مردودی ۵۰ درصد بیشتر است.

۵) دوره ی دبیرستان:

دخترها، استحکام کمتری در روابط اجتماعی دارند. اما پسرها، روابط اجتماعی ماندگارتری دارند. دخترها، ترشح بیش از اندازه استروژن در برخی توانایی های ذهنی آنان تاثیر منفی می گذارد. اما پسرها، رتبه های ضریب هوشی آنان قویا افزایش می یابد. دختر ها، موقعیت فردی شان را در بین اطرافیان بر اساس روابط اجتماعی و زیبایی بهبود می دهند. اما پسرها، موقعیت فردی را برحسب توانایی های جسمانی و آمادگی بدنی شکل می دهند.