
بهانه گیری معمولا زمانی اتفاق می افتد که کودک با ناکامی در کاری روبرو می شود یا توانایی در ابراز احساسات خود ندارد. کودکان در دو سالگی بیشتر از هر زمان دیگری بهانه گیر می شوند. معمولا ناکامی در کودکان زمانی اتفاق می افتد که دیگران حرف آن ها نمی فهمند یا در مورد کاری […]
بهانه گیری معمولا زمانی اتفاق می افتد که کودک با ناکامی در کاری روبرو می شود یا توانایی در ابراز احساسات خود ندارد. کودکان در دو سالگی بیشتر از هر زمان دیگری بهانه گیر می شوند. معمولا ناکامی در کودکان زمانی اتفاق می افتد که دیگران حرف آن ها نمی فهمند یا در مورد کاری بیشتر از حد توانشان تقلا می کنند.
از دیگر مسائلی که باعث بهانه گیری کودکان می شود وجود تعارض در اوست. مثلا یک روز که غذایی را نمی خورد برایش با مهربانی غذای دیگری مهیا می کنید اما در روز دیگر که از خوردن غذا امتناع می کند با او برخورد می کنید. این تعارض باعث ناکامی در کودک می شود.
مهم ترین نکته در لجبازی و بهانه گیری کودکان، واقف بودن به این مسئله است که این رفتار کاملا زود گذر است. هنگامی که با بهانه گیری های کودک خود مواجه می شوید راهکار های زیر را مد نظر بگیرید.
۱- به کودکان اطمینان بدهید که به حرف هایشان گوش می دهید.
۲- فکر کودک خود را به چیز دیگری منحرف کنید.
۳- با زیر نظر گرفتن کودک دریابید که در چه موقعیت و زمان و مکانی بیشتر بهانه گیری می کند. با شناسایی این موقعیت ها و سعی در رفع آن ها به کودک خود کمک کنید.
۴- ممکن است این لجبازی به خاطر خستگی یا تشنگی یا بیماری باشد. به این مسائل دقت کنید.
۵- و چند نکته ی دیگر…
الف. برنامه ریزی با محوریت بازی
توصیهی اول من به این مادر بزرگوار این است که حتماً برای فرزند خود یک برنامهریزی خوب داشته باشد. البته ایشان باید بدانند که محور برنامهریزی در هفت سال اول با بازی است.
ب. تغذیه مناسب
از آنجا که یکی از دلایل بهانهگیریهای فرزندان در این دوران ممکن است بد غذایی آنها باشد، لذا مادر باید به تغذیه فرزند خود بیشتر توجه کند و با مشورت پزشک، برنامه مناسبی برای تغذیه او داشته باشند.
ج. پر کردن خلاء عاطفی کودک
گاهی اوقات دلیل بهانه گیری بچهها نیاز عاطفی آنها است. در مباحث تربیتی اصلی به نام «بهانه های پنهان» داریم؛ به این صورت که وقتی یک مشکل پنهان در جایی وجود دارد، در جایی دیگر بهانهگیری صورت میگیرد و فرد به شکل دیگری رفتارهای خود را بروز میدهد. بنابراین، این مادر بزرگوار باید این مشکل پنهان را بیابند و به آن توجه کنند.
و اما در پایان یک توصیه دیگر هم برای والدینی که یچه های بهانه گیر دارند داریم. به عنوان پدر و مادری که فرزند خود را دوست دارد بعضی از مواقع لجبازی ها و بهانه گیری های او را بپذیرید و سعی در کنترل بیش از حد آن نداشته باشید. نادیده گرفتن در این زمان بهترین راهکار است.