مطمئنا برای شما بارها اتفاق افتاده است که به کودکان خود گفته اید: «این خیلی گران است و ما نمی توانیم آن را تهیه کنیم.» یا این که که «تو فکر می کنی من دستگاه پول سازی دارم».

.

این عبارات، بار منفی زیادی در ذهن کودکان در مورد پول ایجاد خواهد کرد، حتی اگر این شرایط واقعا برای شما وجود داشته باشد و شما صادقانه آن را بیان کنید، این نوع برخورد باعث خواهد شد که یک نگاه منفی در ذهن کودک شما نسبت به پول و مباحث مالی ایجاد شود. شاید اولین و کمترین تاثیر بر روی آن ها این است که فکر کنند آن ها نیز نمی توانند هزینه های زندگی خود را در آینده تامین کنند. این باعث می شود آن ها دچار استرس و نگرانی در مورد وضعیت مالی خود شوند و این احساس تا پایان زندگی همراه آن ها خواهد بود.

.

به جای این گونه رفتار کردن، شما می توانید به آن ها بگویید: «آن چیز خاص را در این هفته یا ماه نمی توانید خریداری کنید. باید برای به دست آوردن پول و خرید آن فکر کنیم، تو هم می توانی راهی پیشنهاد کنی»، یا این که به آن ها بگویید: «تو می توانی آن را داشته باشی، اما باید از پول خودت آن را تهیه کنی». این جملات حداقل تاثیری که بر روی کودک شما خواهد گذاشت این است که با خودش می گوید: «هر چند من اکنون نمی توانم آن چیز را از طریق والدین خود تهیه کنم، اما تلاش خواهم کرد تا در آینده خودم آن را خریداری کنم». این از طرفی یک نقطه شروع برای ایجاد حس مسوولیت پذیری پولی و مالی در کودکان خواهد بود و از طرف دیگر او یاد می گیرد که می تواند با تلاش و برنامه ریزی به آنچه می خواهد برسد.

.

پول توجیبی که به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه در اختیار کودک قرار می گیرد، زمینه مناسبی را برای رشد توانایی های نسبی وی در زمینه مشارکت و کنش های اجتماعی و اقتصادی در آینده فراهم می کند. دادن پول توجیبی زمینه های خشم و نارضایتی کودک از خودش را فرو می نشاند. کودک با پول توجیبی که دریافت کرده است، می تواند پرخاشگری نهفته در وجودش را که به علت نبود اعتماد به نفس ریشه دار و سرکوب شده است، از بین ببرد. او با دریافت پول توجیبی اعتماد از دست رفته اش را باز می یابد و خود را بزرگ و مهم احساس می کند.

.

استقلال ناشی از دریافت پول توجیبی اعتماد به نفس از دست رفته کودک را بر می گرداند. نکته این جاست که تنها دادن پول توجیبی به کودک کفایت نمی کند بلکه والدین باید در خرج کردن و نگهداری پول به وی استقلال عمل دهند. یعنی کودک قادر باشد درباره خرید وسایل تصمیم بگیرد و یا آن را پس انداز کند. والدین به یاد داشته باشند که هرگز از پول توجیبی به مثابه تشویق یا تنبیه استفاده نکنند، زیرا تشویق و تنبیه نباید جنبه مادی داشته باشد. موکول کردن دریافت پول برای انجام کاری در این سنین شیوه بسیار نادرستی است. زیرا کودک عادت می کند که در مقابل هر کاری که انجام می دهد، پول بگیرد.