کودکان وقایعی که با صداهای خوشایند، شاد یا چهره های خندان دیده یا شنیده باشند را بیش از سایر وقایع به خاطر میسپارند. والدین با ورود فرزند تازه متولد شده، بیشترین زمان خود را به بازی و صحبت با او اختصاص می دهند. اما فردای آن روز، نوزاد هیچ یک از بازی ها را به […]
کودکان وقایعی که با صداهای خوشایند، شاد یا چهره های خندان دیده یا شنیده باشند را بیش از سایر وقایع به خاطر میسپارند. والدین با ورود فرزند تازه متولد شده، بیشترین زمان خود را به بازی و صحبت با او اختصاص می دهند. اما فردای آن روز، نوزاد هیچ یک از بازی ها را به خاطر نمی آورد. نوزادان تنها رفتار و حرکاتی را به خاطرشان می سپارند که علاوه بر مثبت بودن و با هیجان و شادی نیز همراه باشند.
.
نوزادان در پنج ماهگی قادر به صحبت کردن نیستند اما با رفتارهای مختلفی به صحبت با والدین یا سایرین می پردازند تا آن ها را از احساسات و همین طور نظرات خود آگاه سازند. نوزادان در مواجه با اشخاصی که با آن ها رو به رو می شوند بیش از پیش به صورت و نحوه صحبت کردن آن ها نگاه می کنند. آیا شخصی که در حال صحبت کردن با آن هاست، خوشحال، ناراحت، غمگین، عصبانی یا خنثی است؟ نوزادان نسبت به افرادی که با صورت های بشاش یا خوشحال با آن ها بازی می کنند بیش از سایرین واکنش نشان داده و رفتارهای آن ها را در ذهنشان ثبت می کنند.
در آزمایشی، بچه ها را به مدت ۵ دقیقه در برابر چهره های مختلفی از جمله خوشحال، ناراحت یا خنثی قرار دادند و روز بعد به آزمایش و بررسی خاطرات روز گذشته پرداختند. مطالعات نشان داد که کودکان تنها رفتارهایی را به خاطر سپرده بودند که از چهره های خوشحال، خندان و با هیجان دریافت کرده بودند. کودکان با چشمانشان به بررسی دقیق افرادی می پرداختند که در برابر آن ها قرار می گرفتند و زمانی با دقت به آن ها می نگریستند که چهره یا صداهای مخاطبشان شاد بود. سطح برانگیختگی و ادراک نوزادان با تجربه خوشحالی و مشاهده آن افزایش می یابد.