برای موفقیت در کار تربیتی، نمی‌توان اهداف متنوع و متعددی را در نظر گرفت. یعنی نمی‌توان با کار فرهنگی و تربیتی، صفات و ملکات نفسانی متعددی را در دانش‌آموز ایجاد کرد. اما یک صفت محوری وجود دارد که اگر به خوبی مورد توجه قرار بگیرد و در وجود انسان تبلور پیدا کند، دانش‌آموز را مشتاق علم می‌کند، خلاقیت را رشد می‌دهد، علاقه به معنویت ایجاد می‌گردد، محبت به اهل بیت (ع) تعمیق می‌شود، از بطالت و هرزگی جلوگیری می‌کند و …، استاد پناهیان در این جلسه به تبیین بیشتر این صفت به عنوان مهمترین راهبرد تربیتی در مدرسه پرداخته‌اند.