
بازی یکی از نیازهای اساسی کودکان و مهمترین فعالیت او به شمار میرود که در عین سرگرمکننده بودن، کارکردهای مهم دیگری نیز دارد. هر یک از این کارکردها به جنبهای از زندگی کودک مربوط میشود و او را برای به زندگی بزرگسالی آماده میکند. بازی فرآیند یادگیری را برای کودک، این انسان کوچک، لذتبخش میکند […]
بازی یکی از نیازهای اساسی کودکان و مهمترین فعالیت او به شمار میرود که در عین سرگرمکننده بودن، کارکردهای مهم دیگری نیز دارد. هر یک از این کارکردها به جنبهای از زندگی کودک مربوط میشود و او را برای به زندگی بزرگسالی آماده میکند. بازی فرآیند یادگیری را برای کودک، این انسان کوچک، لذتبخش میکند و همچنین به ارضای بسیاری از نیازهای اساسی و زیربنایی او منجر میشود.
بازی انعکاس فعالیتهای درونی کودک و میل به خوشی، آزادی و رضایت اوست که صفا و آرامش را برایش به ارمغان میآورد. کودک در فعالیتهای خودجوش باید آزاد گذاشته شود. در جریان بازی نیروهای ذهنی و جسمی کودک همراه با دقت، تخیل، نظم و ترتیب و چالاکی رشد مییابند. علاوه بر این، بازی محرک و انگیزهای است که در جهت کسب تجارب اجتماعی از آن استفاده میشود. کودک از راه بازی میتواند به استعدادها، تواناییها، خواستها، ضعفها و نکات مثبت و منفی خود پی ببرد و با شناخت ویژگیهای خود، ساخت شخصیت خویش را تحکیم بخشد.
بازی با عروسک ها، جزئی غیرقابل انکار از رشد کودکان است و در مورد این موضوع هیچ دیوار جنسیتی نمی توانیم بکشیم. بازی کردن با عروسک، هم برای دختران و هم برای پسران، فرصت بالا بردن برخی مهارتها را ایجاد میکند. آن ها در جریان عوض کردن لباس عروسک هایشان، ریزه کاری هایی را در به کار گرفتن دستانشان یاد میگیرند و وقتی به عروسک هایشان غذا میدهند، این مهارتها را تقویت می کنند.
در جریان بازی با عروسکها، بچهها پدری و مادری کردن را تجربه میکنند و وقتی آن ها را در موقعیتهای اجتماعی قرار میدهند، هم برای استفاده از دایره وسیعتری از واژهها تلاش میکنند و هم خود را در موقعیتهای اجتماعی محک میزنند که قرار است در سالهای آینده با آن ها رو به رو شوند.
بچه ها در جریان عروسک بازی، آرزوها و خواستههایشان را اعلام می کنند و در بسیاری مواقع، رفتارهای والدین یا دیگر اطرافیانشان را تقلید میکنند. برای یک کودک، بازی با عروسک فرصتی ایدهآل برای فرو رفتن در نقشهای دیگر است و گاهی حتی در جریان این بازیها، ترس، خشم، اضطراب یا ناراحتیهایش را ابراز میکند. پس اگر دوست دارید بدانید در ذهن و زندگی فرزندتان چه میگذرد، میتوانید بدون اینکه متوجه شود عروسک بازی اش را زیرنظر بگیرید.
کودک در حین بازی خود را در موقعیتهای اضطرابآور و ترسناک قرار میدهد و با همراهی عروسک به جست و جوی راهحل میپردازد و از این طریق تسلط خود را بر موقعیتها افزایش میدهد. کودکی که از مراجعه به دکتر هراس دارد، با همکاری عروسکش نقشهای بیمار و پزشک را بازی میکند و از این طریق تسلط خود را در موقعیتهایی که احتمالا پیش خواهد آمد مجسم میکند و تا حدی بر نگرانی و ترسش فائق میآید.
همچنین بازی ممکن است معانی خاص و مهمی برای برخی از کودکان داشته باشد و تمایلات گوناگون آن ها را به صورت نمادین ارضا کند اما مطمئنا نمیتواند برای همه بازیکنان همان مفهوم خاص را داشته باشد. بازی به خصوص با عروسک، علاوه بر موارد ذکر شده قبل میتواند در رشد شخصیت کودک تاثیرات بسزای دیگری نیز داشته باشد.