کسی که وفادار به عهد و پیمان و گفته خویش نیست قابل اعتماد و معتبر نیست. چنین اشخاصی از شخصیت ضعیف و سستی برخوردارند و در معرض بیماری‌های روحی روانی قرار دارند. برای آنکه کودکانی با شخصیت‌های قوی و سالم به لحاظ معیارهای روانشناسی و قرآنی تربیت کنیم، یکی از مهمترین چیزهایی که باید رعایت و آموخته شود وفای به عهد است. وفای به عهد، موجب قوام شخصیت و پایه گذار اعتمادی عمیق خواهد بود.

شرکت های بزرگ که دارای برندهای بنام و معتبر هستند این اصل را در درون سیستم خود آموزش داده و روی آن مانور می دهند. شرکت‌های ضعیف برای تبلیغات خود فقط روی جنبه های ظاهری تاکید دارند اما شرکت های بزرگ و باهوش به جای هزینه‌های بیهوده، روی اصل وفای به عهد تمرکز کرده و با استفاده از این فرمول جای محصولات خود را در جامعه برای همیشه باز می کنند. آن ها می‌دانند وفای به عهد موجب اعتماد و خوش‌بینی در جامعه خواهد شد و از وسواس مردم در انتخاب می‌کاهد.

فرمول وفای به عهد یک فرمول کلی است و هر کسی با هر نیتی می تواند از آن بهره ببرد. چرا که در هر حال اعتماد آفرین و شخصیت‌ساز است. به همین جهت یکی از مهمترین شاخصه های تربیتی آموزش وفای به عهد به کودکان است. اگر وفای به عهد را در کودکی به فرزندانمان بیاموزیم، آینده قابل اعتمادتری را برای خودمان هم رقم زده ایم.

برای آن که مورد بی وفایی و خیانت فرزندانتان قرار نگیرید و برای آن که کودکانی درستکار تربیت کنید مسائل مختلفی را باید رعایت کنید تا فرزندانی وفادار داشته باشید. از جمله آن که خودتان افراد وفاداری باشید و به آن چه می گویید و عهد می کنید عمل کنید. الگوگیری فرزندان از والدین ایجاب می‌کند که والدین در حضور فرزندان از هر گونه تخلف در مسئله وفای به عهد بپرهیزند.

گاهی برای آن که خلاف وعده عمل نکنید لازم است از دادن وعده های دروغین که برای ساکت و آرام کردن کودکان به آن ها داده می شود، بپرهیزید. لازم است کمی حوصله و قاطعیت داشته باشید اما دروغ نگویید و کودکان را فریب ندهید. اگر در حضور کودکان به کسی وعده دادید، سعی کنید در حضور کودکان هم به وعده خود وفا کنید. از حسن وفاداری دیگران در حضور کودکان تعریف و تقدیر و تشکر کنید. اما زیاد از بی‌ وفایی ها و نامردی‌ها سخن نگویید.

کودکی که مورد فریب و بی وفایی قرار می گیرد، احساس بی ارزشی خواهد کرد. او می فهمد که والدین او را جدی نمی گیرند. پس او شخصیت موجهی ندارد. اگر شخصیت وی مهم بود از سوی والدین مورد اهمیت قرار می گرفت. نهادینه کردن این گونه احساسات در مورد ارزشیابی وی از خود، پایه گذار میزان اعتماد به نفس وی و رفتارهای ثابت او خواهد بود. با وفای به عهد و جدی گرفتن شخصیت کودکان، خود ارزشمندی برای آن ها خواهیم ساخت. بنابراین وفای به عهد یکی از ستون‌های تربیت و شخصیت‌سازی محسوب می‌شود.

در روایات فراوانی، به پدر و مادر‌ دستور‌ داده‌ شده به وعده‌هایی که بـه کـودکان می‌دهند‌، عـمل‌ کنند و اگر چنین نکنند، خشم خداوند متعال دامن‌گیر آن ها خواهد شد. امام موسی کاظم (ع) فرموده است: «هر گاه‌ که‌ به کودکان وعده می‌دهید، به آن‌ وفا کـنید؛ ‌ ‌زیـرا آنان‌ می‌پندارند‌ که شما روزی‌دهنده ایشان هستید‌. همانا‌ خداوند شکوهمند بزرگوار، به انـدازه‌ای کـه بـرای زنان و کودکان خشم می‌گیرد، برای هیچ‌ چیز‌ به خشم نمی‌آید.» از امیر‌ مؤمنان‌ (ع) نـیز روایت‌ شده‌ که فرموند: «هـیچ‌ یک‌ از شما نباید به فرزندش وعده‌ای‌ دهد‌ و به آن‌ وفا‌ نکند‌؛ زیرا این دروغ‌گویی، کودک‌ را به بدکارگی سوق می‌دهد و بدکارگی هم او را به سوی آتش می‌کشاند.»