مادر و محیط امن خانه

مادر قلب خانه و مظهر مهر و عاطفه، عشق و احساس، محبت و صفا است و در پی ریزی سعادت کودکان سهم فوق العاده دارد و می تواند اعضای خانواده را سعادتمند و بهشتی کند و یا خدای ناکرده زمینه تباهی و فساد ر ا در آنان بوجود بیاورد.

از طلوع خورشید تا غروب خورشید، شما هرگز تنها نیستید. زمانی که در دستشویی سعی دارید فرزندتان را وادار کنید دستشویی کند و هم زمان رول دستمال توالت را عوض می کنید، بچه دیگرتان ممکن است محکم به در بکوبد و بگوید، «اونجا دارید چه کار می کنید؟» تعریف مادر تمام وقت هرچه که باشد، شما باید بخش عمده ای از زمان تان را با فرزندان تان بگذرانید. اندک زمانی هم که برایتان می ماند می توانید بخوابید و هیچ تضمینی نیست که فرزندان تان موقع خواب هم کنار شما نباشند، و بتوانید خواب کامل و راحتی داشته باشید.

 

این مرحله همیشگی نیست. باور کنید یا نه، بالاخره یک روز این جر و بحث های خواهر و برادری، این جیغ های همراه با لذت و خوشی که یک لحظه نمی گذارند رنگ آرامش و آسایش را ببینید، تمام می شود. چه بچه ها به مدرسه بروند، یا آرام تر شوند، یک روز به محض اینکه به اندازه کافی بزرگ شدند خانه را ترک می کنند، یک روز خانه تان سکوت محض خواهدشد.

 

برای تربیت فرزند زن باید در محیط امن و آرام باشد؛ محیطی که خود سرپرستی آن را عهده دار بوده و کلیه وسایل رفاهی را در حد امکان در اختیار داشته باشد و چنین محیطی حتما اداره و کارگاه نیست. او نیازمند داشتن رای و اختیاراتی در جهت پرورش مناسب فرزندان است و قطعا این رای و اختیارات ربطی به سیاست و اجتماع ندارد.

.

زن در محیط خانه است که می تواند به رفع این نیازها اقدام کند و به پرورش فرزندان با آرامش خاطر بپردازد و در آن صورت مدیریت خانه و سرپرستی امور در اختیار او خواهد بود. خانه خوب تابع نیرویی است که آن را اداره می کند، چنین نیرویی در زن موجود است. او در خانه فردی مقتدر و مطلق العنان و صاحب رای و نفوذ عظیم است، خانه اش محل حکومت اوست و اتباع این حکومت شوهر و فرزندان و اهل خانه اند، او می کوشد امور خانه را در سایه عفاف خویش و اعمال عقل سلیم تنظیم کند و افراد آن را سالم و خوشبخت کند.

.

این مفهوم مورد تایید اسلام است و به همین دلیل به اعطای شخصیت به زنان و استقلال آن ها توجه فوق العاده داشته است. در همین راستا پپامبر بزرگوار اسلام (ص) می فرماید: زن، خانم و رئیس خانه خویش است و در این ریاست او مسئولیت دارد، مسئولیت زیر دستان خویش. مادر قلب خانه و مظهر مهر و عاطفه، عشق و احساس، محبت و صفا است و در پی ریزی سعادت کودکان سهم فوق العاده دارد و می تواند اعضای خانواده را سعادتمند و بهشتی کند و یا خدای ناکرده زمینه تباهی و فساد ر ا در آنان بوجود بیاورد.

.

خداوند متعال در طبیعت زن خصایصی نهاده که برای پرورش فرزند و اداره نظام خانواده از هر حیث مناسب است. تجارب و بررسی ها هم عملا این موضوع را اثبات می کنند، زیرا اگر زنی از تشکیل خانواده و تولید نسل خودداری کند به مراتب ناسالم تر و درمانده تر ار زنی می شود که به تولید مثل پرداخته است. زنان بی فرزند از نظر روحی و جسمی زودشکن تر از زنان دارای بچه هستند و حتی خودداری زن از شیر دادن بچه او را از شادابی دور می دارد و زودتر به عالم پیری و شکستگی سوق می دهد.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما