بازداشتن از رفتارهای غلط

وظیفه ی پدر و مادر کاشتن درخت دانایی، درستی و دوستی در وجود فرزندانشان است، تا کندن علف های هرز. وظیفه پدر و مادر آموختن است.

ما به عنوان پدر و مادر، باید حواسمان باشد و به طور کامل و دقیق مراقب تمامی کارها و برخوردهای خود باشیم. بیداری وجوان در فرزندان امری مهم و ضروری است. قرار است فرزندمان را دارای وجدانی بدانیم که ترازویی در اختیار دارد، اما نه با چشم بسته بلکه با چشم باز؛ نه شمشیری به دست بلکه دستی به جهت مهربانی و محبت.

 

اگر چنین بیندیشیم، او را عادل و منصف می بینیم و می دانیم و معلوم است که نحوه ی برخورد ما با او متفاوت خواهد بود. درست است که کودک دارای کنجکاوی است؛ درست است که نادان، ناتوان و نیازمند است، اما این مطلب بسیار متفاوت است که من و شما او را بد و یا گناهکار بدانیم. به فرض او رفتار بدی دارد و گناه کار است. کودک را از کار بد نمی توان بازداشت و مسلما هیچ انسانی را نمی شود از کار بد بازداشت. انسان در همه ی شرایط و سنی که دارد امکان خطا برای او وجود دارد. بر فرض که شما در بازداشتن فرزند خود از مسیر و کار بد و غلط توفیق پیدا کردید و بگویید که من راه هایی دارم که فرزندم را از کار بد باز می دارم. پیامی که برای شما دارم این است که متاسفانه چنین فرزندی را بی کاره و هیچ کاره می کنید.

 

از کار بد بازداشتن کودک، مساوی است با انجام ندادن هیچ کاری و در چنین شرایطی است که ظاهرا شما موفق شده اید ولی واقعا نشده اید. کودکی که فقط از کار بد بازداشته شود، پنهان کار، دروغگو، متظاهر، چاپلوس، لجباز، کینه توز، خودآزار و دگر آزار می شود. حال آن که آموختن خوبی و آموختن دوستی و درستی بدون تردید وظیفه ی پدر و مادر و کار ساده ای است.

 

وظیفه پدر و مادر آموختن است. آموختنی که همراه با فعالیت است. با فعالیت است که آفریدن و رشد و تکامل ممکن می شود. به همین علت در دنیای امروز، والدین، معلم اند، مربی اند، پرستار اند، پزشک اند، مددکار اند، همکار اند و دوست فرزند خودشان هستند.

 

وظیفه ی پدر و مادر کاشتن درخت دانایی، درستی و دوستی در وجود فرزندانشان است، تا کندن علف های هرز. ما در دنیای امروز باید زندگی فرزندان و عزیزانمان را آنقدر با کار خوب، پُرِ پر کنیم که وقت برای کار بد و یا فکرِ بد و یا به زبان درست، فعالیتِ ذهنیِ بد را نداشته باشند. پدر و مادر، قرار است که آموزش دهند نه این که فقط فرزندان را از کار بد باز دارند و شعاری که باید پشت سر آن شعور باشد، این است که:

 

می دانیم، متاسفانه بیشتر انحرافات و گرفتاری های کودکان در وقت بیکاری و فرصت تعطیل مانند تابستان است. زیرا کاری به جهت انجام دادن دارند. بنابراین وظیفه ی پدر و مادر، پر کردن تمام وقت دوران بیداری، فرزندانشان با کار خوب است نه کوشش برای یافتن کار بد و اشتباه و اشکال. متاسفانه در محیط آموزشی نیز همچنان چنین است.

 

 

 

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما